Een, twee, drie
foto: Eva Peeters, www.geis.be
Na heel wat dagen met veel regen en weinig licht: een zonovergoten winterveld.
Geulen met water, glanzend als zilver. Een vogelverschrikker compleet met hemd en haardos, verstild jolig.
Rond hem flapperen linten, glinsterend, gillend. Ga heen, vogels en laat de zaden met rust.
Een vuilniswagen nadert, een gevaarte op een smalle landweg, ik zet een stap achteruit.
Dat meen je niet, zeg ik luidop. Toch wel, ik sta midden in een royale hondendrol.
Een jonge postbode passeert, gebiologeerd door mij en mijn notaboekje. Wat doet ze?
Een snelle berekening maken? Een lijstje van dringende benodigdheden opstellen? Een note to self?
Nee hoor, ik tel mijn zegeningen. Een, twee, drie, ...